śmiertelny, nieśmiertelny
Tekst poniżej jest dla osób, które świadomie chcą i umieją otwarcie zadawać pytania o swoją śmiertelność i nieśmiertelność. możesz umrzeć? Czy to pytanie powyżej brzmi
Czytaj więcej ...
Światło, czyli wyrysuj sobie świetlistą ścieżkę neuronalną
„Mario, czy Ty wiesz?” (*) Że Twój syn będzie kiedyś chodził po wodzie? Czy wiesz, że będzie uzdrawiał chorych i podnosił ludzi z martwych?
Złość w dziesięciu odsłonach – czyli empatycznie o złości
złość, gniew, wściekłość, frustracja, agresja, irytacja, zazdrość, uraza. Pokochać czy znienawidzić? Jak żyć nie będąc wiecznie wkurzonym?
Refleksja, czyli co ma kompot do wiatraka.
Refleksja, to pierwszy krok do tego, aby pozbyć się automatyzmu w życiu i przestać działać na autopilocie. Zacząć dokonywać zmiany.
Życie jest ciężkie? To zależy. Wdech.
Wdech jako lekarstwo na życie według schematów, procedur i odwieczną jazdę na autopilocie. Pozbawieni refleksji, wyboru i życia.
Mózg na dłoni, emocje w garści
O tym, jak mieć emocje w garści i na wyciągnięcie ręki, jak łatwiej zrozumieć wkurzonego człowieka i dlaczego nie warto z nim wtedy ustalać testamentu.
Empatia dla słuchającego, czyli mam dla Ciebie kamień
Co robić, kiedy emocja jest jak wielka i ciężka jak kamień? Jak głaz. Czy można towarzyszyć innym trudnych emocjach i jak usłyszeć wtedy siebie? Nie trzeba daleko szukać. Odpowiedź jest w nas.
Porozumienie bez Przemocy i karate, czyli empatyczny karateka
Brak agresji, granice, szacunek, intencja, powszechność i esencja są moją kwintesencją Porozumienia bez Przemocy (co zrozumiałe) i karate (uwierzycie?).
Empatia mówi, empatia słucha, empatia milczy
Na czym polega aktywne słuchanie? Czy empatia tylko słucha, czy również mówi? Dlaczego trudno jest słuchać? I jak robić, żeby było słuchać łatwiej?
Dobra mama, dobry tata – pułapka kanibalizmu
Dobra mama? Smaczna jak pomidorowa? Lepiej nie. Empatyczna mama. Pełna empatii do siebie i do swojego dziecka. Tak jest lepiej.
